Atom bombaları ve hidrojen bombaları farklı türden atom bombalarıdır. Hidrojen bombaları termonükleer bombalardır ve atom yahut fizyon bombalarından daha kuvvetlidir. Bu nedenle sismik etkileri olur. Termonükleer bombalarla fizyon bombaları arasındaki fark atomda başlar. Nagasaki ve Hiroşima’ya atılan fizyon bombaları atomun parçalanmasıyla patlar. Nötronlar diğer nötronları böler . Sonuç patlayıcı zincir reaksiyondur. Hiroşma ve Nagasaki’ye atılan bombalar 15 ve 20 kilotonluk patlamaya yol açmıştır.
ABD’de ilk hidrojen bombası denemesi 1952’de yapılmış ve 10 bin kilotonluk patlama meydana gelmiştir. Termonükleer bombalar fizyon reaksiyonla başlar ki bu etki atom bombalarında da görülür. .fakat çoğu uranyum ve plutonyum bombası kullanılmamıştır. Termonükleer bomba çok daha yıkıcıdır.
Öncelikle, patlama meydana gelince plutonyum 239’dan bir daire oluşur ve bu madde fizyona geçer. Plutonyum 239 içinde hidrojen gazı vardır. Plutonyum 239’un oluşturduğu yüksek ısı ve basınç hidrojen bombasının içine işler. Bu proseste Plutonyum 239’u geribesleyen nötronlar açığa çıkar ve daha fazla atom parçalanır zincir reaksiyon artar. 1996’da Dünya çapında Nükleer Silahlanmayı Yasaklayan Anlaşmanın bir parçası olarak hükümetler nükleer test yapılıp yapılmadığını takip amacıyla global izleme sistemleri kullanır. Bu anlaşmayı 183 ülke imzalamışsa da nükleer silahı olan ABD meclisinde onaylamıştır. Zira 1996’da pakistan,Hindistan, Kuzey Kore nükleer testlere devam ediyordu.
Anlaşma gereği yapılan kontroller sismik izleme ile yapılmaktadır.CTBT Uluslararası İzleme Sistemi infrasound sistemi olup patlamaya bağlı olarak oluşan insan kulağıyla duyulması mümkün olmayan ttreşimleir yakalamaktadır. Ayrıca Dünya genelinde 80 radyonüklid izleme istasyonu atmosferik serpinti olup olmadığını takip etmektedir.
Kaynak: Livescience
